Αλεξίου, Λευτέρης

(Ηράκλειο Κρήτης 1891 – 1964). Ποιητής. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διετέλεσε καθηγητής και γυμνασιάρχης στη γενέτειρά του. Μετεκπαιδεύτηκε στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Έργα του, οι ποιητικές συλλογές Σονέττα, Ανάγλυφα και σύμβολα (1940), Έργο ζωής (1951), Εικοσιτέσσαρες οίκοι κατανυκτικοί (1952), Αποχαιρετισμός (1955) κ.ά. Ασχολήθηκε επίσης με την πεζογραφία και έγραψε τα έργα Εγώ ανάμεσα στη φυλακή και στον θάνατο (1910), Αξέχαστοι καιροί (1956) κ.ά. Φιλοτέχνησε και διάφορες μεταφράσεις, κυρίως Λατίνων ποιητών. Ίδρυσε επίσης το περιοδικό Κάστρο (1937-38), στο οποίο δημοσίευε αποκλειστικά δικά του κείμενα.